No, not yet." Tanaka replied, looki

ไม่มียังไม่. "ทานากะตอบว่ากำลังมองหาที่ยามากูชิด้วยรอยยิ้มที่ขาด" ฉันไม่สามารถออกเพียง แต่. "

ไม่ทราบว่าสิ่งที่จะตอบ, Yamaguchi หันศีรษะของเธอไปด้านข้างอย่างเงียบ ๆ ขอให้คนอื่น ๆ ที่ให้การสนับสนุน.

มาโมรุไม่สามารถที่จะพูดอะไรบางอย่าง. นี้ไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่เขาจะได้เตรียมความพร้อมสำหรับ. ว่าเขาจะพูดอะไรบางอย่างเพื่อปลอบใจคนอื่นเมื่อเขาไม่สามารถที่จะปลอบใจตัวเอง?วิธีการที่เขาควรกระทำในด้านหน้าของความตาย ชา; บางที และถ้าเขารู้สึกว่าเขาจะไม่ได้คิดวิธีการที่ทานากะรู้สึก เด็กชายสั้นเปิดปากของเขาเท่านั้นที่จะปิดถ้าไม่กี่วินาทีต่อมา เขาอยากจะทำตัวเหมือนผู้ใหญ่; เป็นตัวเลขที่เติบโตขึ้นไปทุกคน แต่ที่เขายังเป็นเด็กวัยรุ่นเขาไม่สามารถตอบสนองต่อการนี​​้ในลักษณะที่ 'เหมาะสม'เขาไม่ได้คิดแม้แต่มือที่ดึงเขาเข้าไปกอดมือเดียวและย้ายขึ้นและลงพยายามที่จะให้ความสะดวกสบาย.

"ทานากะเราจะรอ แต่ ... " ซูจิต่อสู้กับคำพูด วิธีการที่เขาสามารถพูดสิ่งกาลเทศะเช่นเมื่อตอนที่เขากับมีใจชา? เป็นทุกคนที่พวกเขารู้ว่าเรื่องนี้จะออกมาในวันหนึ่ง แต่ ... Tsuji ไม่เคยคิดว่ามันจะมาถึงอย่างรวดเร็ว เขาเกินไปวันนี้สวมเครื่องแต่งกายที่แตกต่างจากปกติท​​ี่หนึ่งที่คล้ายกับชุดเก่าของเขา เงียบมาโมรุปลอบโยนด้วยมือข้างหนึ่งและถือร่มกับคนอื่น ๆ , Tsuji พูดอีกครั้ง "ใช้เวลาของคุณ." เขา flinched รอยยิ้มเจ็บ.

ขณะที่ azuma จ้องมองด้วยสายตาของความเมื่อยล้าและความโกรธที่เป็นยามากูชิทานากะเก็บไว้ในความพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขาเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือว่าเธอไม่สามารถตั้งชื่อความรู้สึกของเธอ ... ส่วนผสมของความโกรธความอ่อนแอ, ความกลัว, ช็อต ... ทุกอย่างเป็นระเบียบ จับเธอในร่มของเธอกลายเป็นที่เข้มงวดมากขึ้นและเธอก็ดึงตุ๊กตาที่ใกล้ชิดกับเธอ gritting ฟันของเธอ ไม่มีเธอไม่ยอมให้ตัวเองร้องไห้ตอนนี้ถ้าเธอทำ ... พระเจ้ารู้วิธีทานากะจะตอบสนอง อยู่คนเดียวก็น่ากลัว ... ตอนนี้เธอเข้าใจว่าเขารู้สึกว่าทุกปีที่ถ้าเธออยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันเธอต้องการจะบอกทานากะเงยหน้าขึ้นมอง แต่เธออนุญาตให้ตุ๊กตาร้องไห้บนเสื้อผ้าสีดำของเธอ

ไม่ ยังไม่" ทานากะตอบ มองในยามางูจิดีแตก "ไม่สามารถฝากได้เพียง"

ไม่รู้จะตอบอะไร ยามางูจิเปิดศีรษะของเธอไปด้านข้าง อย่าถามผู้อื่นสำหรับสนับสนุน

Mamoru แม้ไม่พูดอะไรบางอย่างได้ นี่ไม่ได้อะไรเขาสามารถเตรียมการสำหรับ วิธีสามารถเขาพูดบางสิ่งปลอบประโลมผู้อื่น เมื่อเขาไม่สามารถแม้แต่คอนโซลตัวเอง เขาทำหน้าตายว่าควร Numb บางที และถ้าเขา numb เขาไม่ได้คิดว่า ทานากะรู้สึก เด็กสั้นเปิดปากของเขาเท่านั้นจะปิดกี่วินาทีต่อมา เขาปรารถนาเขาสามารถกระทำเช่นผู้ใหญ่ มีรูป grown-up ทุกคน แต่เขายังเด็ก วัยรุ่น เขาไม่ตอบสนองไปอย่าง 'ถูกต้อง' เขาไม่ได้รังเกียจมือที่เขาแวะฮัก single-hand และย้ายขึ้นพยายามที่จะให้ความสะดวกสบาย

"ทานากะ ที่เราจะรอ แต่..." Tsuji ต่อสู้กับคำ ว่าเขาพูดสิ่งต่าง ๆ tactless เมื่อเขากับมีหัวใจ numb ทุกคน พวกเขารู้ว่า นี้จะมาวันหนึ่ง แต่...ไม่ Tsuji ที่คาดไว้มันมาอย่างรวดเร็ว เขามากเกินไป วันนี้สวมเครื่องแต่งกายที่แตกต่างจากปกติ - คล้ายกับเครื่องแบบเก่าของเขาหนึ่ง เงียบ ๆ เก่า Mamoru ด้วย และถือร่มกับอื่น ๆ Tsuji พูดอีก "ใช้เวลา" เขา flinched ที่เจ็บยิ้ม

ขณะเดียวกัน เอซูม่าเริ่ม ด้วยสายตาของเทวัญดาราสปาและโกรธที่ทานากะในขณะที่ยามาเก็บไว้ในพยายามจะโน้มน้าวให้เขาในนี้ หรือที่ เธอไม่สามารถชื่อความรู้สึก...ส่วนผสมของความโกรธ กลัว ช็อก...ทุกอย่างถูกระเบียบ impotency จับเธอในร่มของเธอกลายเป็นสัด และเธอดึงตุ๊กตาใกล้เธอ gritting ฟันของเธอ ไม่มี เธอไม่สามารถอนุญาตให้ตัวเองร้องไห้ตอนนี้ ถ้าเธอไม่ได้...พระเจ้ารู้ว่าทานากะจะตอบสนอง คนเดียวได้น่ากลัว...เธอตอนนี้เข้าใจว่าเขาก็รู้สึกว่าทุกปี ถ้าเธออยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน เธอจะได้บอกทานากะในการค้นหา แต่แทน เธอได้ตุ๊กตา sob บนเสื้อผ้าของเธอสีดำ

ไม่มีไม่ได้แต่" tanaka ตอบว่ากำลังมองหาที่ค้า Roy Yamaguchi ด้วยรอยยิ้มหัก"ผมไม่ได้รับอนุญาตให้ทิ้งห่าง"

ไม่รู้ว่าจะตอบกลับค้า Roy Yamaguchi หันไปมองไปที่ด้านข้างอย่างเงียบๆถามคนอื่นสำหรับการสนับสนุน.

Vice President ไม่สามารถพูดอะไรบางอย่างได้ โรงแรมแห่งนี้มีบางสิ่งบางอย่างไม่ได้เขาไม่สามารถเตรียมความพร้อมสำหรับ ได้อย่างไรเขาจะพูดอะไรบางอย่างในคอนโซลผู้อื่นเมื่อเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ว่าเขาควรจะกระทำการในทางด้านหน้าของความตาย หมดความรู้สึกบางที. และถ้าเขาหมดความรู้สึกเขาไม่คิดว่าวิธีการ tanaka รู้สึกได้ เด็กน้อยที่เปิดปากของเขาเท่านั้นเพื่อปิดหากไม่กี่วินาทีใน ภายหลัง เขาอยากให้เขาไม่สามารถทำหน้าที่เสมือนผู้ใหญ่ที่เป็นรูปขึ้นกับทุกคนแต่เขาก็ยังเป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นที่เขาไม่สามารถตอบสนองในการนี้ใน'ที่เหมาะสมของลักษณะที่เขาก็ไม่ว่าอะไรมือที่ดึงตัวเขาไปกอดแบบ Single - มือและขยับขึ้นและลงพยายามทำให้ความสะดวกสบายแม้.

" tanaka เราจะรอแต่..." tsuji ดิ้นรนในเรื่องของการใช้ถ้อยคำ ได้อย่างไรเขาจะพูดในสิ่งนั้นได้เมื่อเขาไม่รู้จักกาลเทศะนั้นเป็นการขัดกับตัวชามีจิตใจที่ เป็นคนที่รู้ว่าโรงแรมแห่งนี้จะกลับมาวันเดียวแต่... tsuji ไม่เคยคิดว่ามันจะกลับมาได้อย่างรวดเร็ว เขามากเกินไปในวันนี้สวมใส่เสื้อผ้าที่แตกต่างจากปกติ - หนึ่งที่เหมือนกับชุดเก่าของเขา Vice President อย่างเงียบๆสบายๆด้วยมือข้างหนึ่งและถือร่มให้กับคนอื่น tsuji พูดอีกครั้ง"ใช้เวลาของคุณ"เขาแสดงสีหน้ายิ้มเจ็บ.

ขณะที่ azuma จ้องหน้าด้วยสายตาของความโกรธและความเหนื่อยล้าที่ tanaka ค้า Roy Yamaguchi และได้รับการดูแลรักษาที่กำลังพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขาเห็นในส่วนนี้หรือว่าเธอไม่สามารถชื่อความรู้สึกของเธอ....การผสมผสานของการเกิดความกลัวความโกรธแค้นปราศจากอำนาจ...ทุกอย่างเป็นนายทหารที่ ด้ามจับของเธอในร่มของเธอกลายเป็นมากขึ้นและเธอดึงเท็ดดีใกล้กับเธอรถบรรทุกหินฟันของเธอ ไม่มีเธอก็ไม่สามารถทำให้ตัวเองให้ร้องในขณะนี้หากเธอก็....พระเจ้าจะรู้ได้ว่าจะตอบสนอง tanaka การอยู่คนเดียวเป็นอันน่าสะพรึงกลัว...ตอนนี้เธอก็เข้าใจว่าเขารู้สึกว่าหลายปีที่หากเธออยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันที่เธอจะบอก tanaka เพื่อดูได้แต่เธอได้รับอนุญาตให้เท็ดดีละครเข้ากับเสื้อผ้าสีดำของเธอ