c. GSP preferential imports from in

c. GSP preferential imports from individual ASEAN countries
After having looked at ASEAN as a group, we will now consider the individual ASEAN
countries, which each have some distinctive characteristics. Figure 7 shows the value of
GSP preferential imports from the ten ASEAN Member States into the EU for 1997 and
2007. Figure 8 shows total imports from individual ASEAN beneficiaries into the EU for
1997 and 2007. In order to allow a balanced judgment on the importance
and effectiveness of the EU’s GSP for the individual beneficiary countries, we also
illustrate the share of GSP preferential imports in total imports and the average GSP
utilization rate for each country in Figure 9, in which the GSP utilization rates are calculated individually by using trade data on the imports eligible for receiving GSP
preferences.


Figure 8 shows that the five original members ofASEANtake a prominent position in
1997, withEUimports amounting to e11 billion for Singapore, e10.2 billion forMalaysia,
e8.3 billion for Thailand and Indonesia, and e3.7 billion for the Philippines, respectively.
By 2007, the total imports of these five economies had experienced a significant average
growth rate, increasing about 40 percent since 1997 (50 percent for Thailand, 41 percent
forMalaysia, 39 percent for Singapore, and 34 percent for Indonesia and the Philippines).
Furthermore, the total EU imports position of the Philippines was replaced in 2007 by
Vietnam, accounting for e5.6 billion and e7.8 billion, respectively. At the same time, the
GSP preferential imports (Figure 7) of two countries (Thailand and Philippines)
increased almost 18 and 8 percent, respectively. In contrast, three other ASEAN
countries (Indonesia, Malaysia and Singapore) suffered from a decline, with a fall of
almost 36 percent for Indonesia and 9 percent for Malaysia, while Singapore was
excluded from the GSP scheme since 1998.


Figure 9 shows that Malaysia, Thailand, Indonesia and the Philippines have relatively
high utilization rates in 2007, reaching 56.6, 59.7, 60.6 and 55.3 percent, respectively. Judging from the above figures, the four members have made good use of the EU’s GSP
that effectively promoted their exports growth and therefore improved their economic
development over the last decade. These countries havemanaged to continuously push up
their total exports to the European market, while becoming less dependent on the GSP
scheme, as revealed by the decreasing ratio of preferential imports to total imports. It is
also interesting to note that Singapore’s most major export competitors like Malaysia and
Thailand in the EU market might have benefited from Singapore’s GSP exclusion in 1998,
as these two countries increased their GSP export share by taking over Singapore’s
preferential exports after its exclusion. With preferential imports of about e4.2 billion in
2007, Thailand has become the most important beneficiary of all ASEANmembers. With
total exports of e8 billion in 2007, Singapore has still maintained its position as the most
important ASEAN exporter to the EU.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค. GSP ต้องนำเข้าจากอาเซียนแต่ละประเทศหลังจากมีมองอาเซียนเป็นกลุ่ม เราจะตอนนี้พิจารณาอาเซียนแต่ละประเทศ ซึ่งแต่ละมีบางลักษณะที่โดดเด่น รูปที่ 7 แสดงค่าของGSP ที่ต้องนำเข้าจากรัฐสมาชิกอาเซียนสิบใน EU ในปี 1997 และ2007. รูป 8 แสดงนำเข้ารวมจากแต่ละอาเซียนผู้รับผลประโยชน์ใน EU สำหรับปี 1997 และปี 2007 เพื่อให้ตัดสินความสมดุลบนความสำคัญประสิทธิภาพของ GSP ของ EU แต่ละประเทศผู้รับผลประโยชน์ และเรายังแสดงส่วนแบ่งของ GSP นำเข้าต้องนำเข้ารวมและ GSP เฉลี่ยอัตราสำหรับแต่ละประเทศในรูปที่ 9 ที่ราคาถูกใช้ประโยชน์ GSP ที่คำนวณ โดยใช้ข้อมูลทางการค้าในการนำเข้าได้รับ GSPการกำหนดลักษณะรูปที่ 8 แสดงที่ห้าเดิมสมาชิก ofASEANtake ตำแหน่งที่โดดเด่นในปี 1997, withEUimports เกิน e11 ล้านสำหรับสิงคโปร์ e10.2 พันล้าน forMalaysiae8.3 พันล้านในไทย และอินโดนีเซีย และ e3.7 พันล้านในฟิลิปปินส์ ตามลำดับโดย 2007 นำเข้ารวมของประเทศเหล่านี้ห้ามีประสบการณ์เฉลี่ยอย่างมีนัยสำคัญอัตราการเติบโต เพิ่มประมาณร้อยละ 40 ตั้งแต่ปี 1997 (ร้อยละ 50 สำหรับประเทศไทย 41 เปอร์เซ็นต์forMalaysia ร้อยละ 39 ในสิงคโปร์ และร้อยละ 34 ในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์)นอกจากนี้ รวม EU นำเข้าตำแหน่งของฟิลิปปินส์ถูกแทนที่ในปี 2550 โดยเวียดนาม บัญชี e5.6 พันล้านและพันล้าน e7.8 ตามลำดับ ในเวลาเดียวกัน การGSP ที่ต้องนำเข้า (รูปที่ 7) ของทั้งสองประเทศ (ไทยและฟิลิปปินส์)เพิ่มเกือบ 18 และ 8 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ในทางตรงข้าม อาเซียนอื่น ๆ 3ประเทศ (อินโดนีเซีย มาเลเซีย และสิงคโปร์) รับความเดือดร้อนจากการลดลง มีการลดลงของเกือบ 36 เปอร์เซ็นต์สำหรับอินโดนีเซียและร้อยละ 9 สำหรับมาเลเซีย ขณะที่อยู่ในสิงคโปร์แยกออกจากโครงร่าง GSP ตั้งแต่ปี 1998รูปที่ 9 แสดงที่มาเลเซีย ไทย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์มีค่อนข้างราคาสูงในปี 2007 ถึง 56.6, 59.7, 60.6 และร้อย ละ 55.3 ตามลำดับ ตัดสินจากตัวเลขข้างต้น สมาชิกสี่ได้ใช้ GSP ของ EUที่มีประสิทธิภาพส่งเสริมการเจริญเติบโตของการส่งออก และการเศรษฐกิจที่ดีขึ้นดังนั้นพัฒนามากกว่าทศวรรษ Havemanaged ประเทศเหล่านี้จะผลักดันอย่างต่อเนื่องขึ้นรวมการส่งออกไปยังตลาดยุโรป ขณะเป็นน้อยขึ้นอยู่กับการ GSPโครงร่าง การเปิดเผย โดยอัตราส่วนของการนำเข้าต้องการนำเข้ารวมลดลง จึงนอกจากนี้ ที่น่าสนใจเพื่อทราบว่า คู่แข่งส่งออกรายใหญ่ที่สุดของสิงคโปร์เช่นมาเลเซีย และประเทศไทยในตลาด EU อาจได้รับประโยชน์จากการแยก GSP ของสิงคโปร์ในปี 1998เป็นเหล่านี้ทั้งสองประเทศเพิ่มกันส่ง GSP โดยการผ่านของสิงคโปร์ต้องส่งหลังจากแยกตัวออก กับต้องนำเข้าเกี่ยวกับ e4.2 พันล้านใน2007 ไทยได้กลายเป็น ผู้รับผลประโยชน์ที่สำคัญที่สุดของ ASEANmembers ทั้งหมด มีรวมการส่งออกของ e8 พันล้านในปี 2007 สิงคโปร์มียังคงรักษาตำแหน่งความเป็นที่สุดส่งออกอาเซียนที่สำคัญไปยัง EU

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค โรงแยกก๊าซนำเข้าพิเศษจากแต่ละประเทศในอาเซียนหลังจากที่มีการมองไปที่อาเซียนเป็นกลุ่มตอนนี้เราจะพิจารณาอาเซียนแต่ละประเทศซึ่งแต่ละคนมีลักษณะเฉพาะบางอย่าง รูปที่ 7 แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของการนำเข้าให้สิทธิพิเศษGSP จากสิบประเทศสมาชิกอาเซียนเข้าสหภาพยุโรปสำหรับปี 1997 และ2007 รูปที่ 8 แสดงให้เห็นถึงการนำเข้าทั้งหมดจากการได้รับผลประโยชน์แต่ละอาเซียนเข้าสหภาพยุโรปสำหรับปี1997 และปี 2007 เพื่อให้การตัดสินความสมดุลในความสำคัญและประสิทธิผลของGSP ของสหภาพยุโรปสำหรับประเทศผู้รับผลประโยชน์ของแต่ละบุคคลเรายังแสดงให้เห็นถึงส่วนแบ่งของโรงแยกก๊าซนำเข้าพิเศษในทั้งหมดการนำเข้าและโรงแยกก๊าซฯ เฉลี่ยอัตราการใช้ในแต่ละประเทศในรูปที่9 ซึ่งในอัตราการใช้ GSP จะคำนวณเป็นรายบุคคลโดยใช้ข้อมูลการค้าในการนำเข้ามีสิทธิ์ในการรับของโรงแยกก๊าซการตั้งค่า. รูปที่ 8 แสดงให้เห็นว่าห้าสมาชิกเดิม ofASEANtake ตำแหน่งที่โดดเด่นใน1997 , withEUimports จำนวน e11 พันล้านสิงคโปร์ e10.2 พันล้าน forMalaysia, e8.3 พันล้านดอลลาร์ในประเทศไทยและอินโดนีเซียและ e3.7 พันล้านฟิลิปปินส์ตามลำดับ. 2007 โดยการนำเข้ารวมของเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้ห้ามีประสบการณ์เฉลี่ยอย่างมีนัยสำคัญอัตราการเติบโตเพิ่มขึ้นประมาณร้อยละ 40 ตั้งแต่ปี 1997 (ร้อยละ 50 สำหรับประเทศไทยร้อยละ 41 forMalaysia ร้อยละ 39 สำหรับสิงคโปร์และร้อยละ 34 สำหรับอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์). นอกจากนี้การนำเข้าของสหภาพยุโรปรวมตำแหน่งของฟิลิปปินส์ถูกแทนที่ในปี 2007 โดยเวียดนามการบัญชีสำหรับ e5.6 พันล้านและ e7.8 พันล้านตามลำดับ ในเวลาเดียวกันที่นำเข้าพิเศษ GSP (รูปที่ 7) ของทั้งสองประเทศ (ประเทศไทยและฟิลิปปินส์) เพิ่มขึ้นเกือบร้อยละ 18 และ 8 ตามลำดับ ในทางตรงกันข้ามสามอาเซียนอื่น ๆประเทศ (อินโดนีเซีย, มาเลเซียและสิงคโปร์) รับความเดือดร้อนจากการลดลงด้วยการล่มสลายของเกือบร้อยละ36 อินโดนีเซียและร้อยละ 9 สำหรับมาเลเซียสิงคโปร์ในขณะที่ได้รับการยกเว้นจากโครงการโรงแยกก๊าซฯตั้งแต่ปี 1998 รูปที่ 9 แสดงให้เห็นว่าประเทศมาเลเซีย ไทยอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์มีค่อนข้างอัตราการใช้สูงในปี2007 ถึง 56.6, 59.7, 60.6 และร้อยละ 55.3 ตามลำดับ ตัดสินจากตัวเลขข้างต้นสมาชิกทั้งสี่ได้ทำให้การใช้ที่ดีของ GSP สหภาพยุโรปที่มีประสิทธิภาพการส่งเสริมการเจริญเติบโตของการส่งออกที่ดีขึ้นของพวกเขาและดังนั้นทางเศรษฐกิจของการพัฒนาในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ประเทศเหล่านี้ havemanaged อย่างต่อเนื่องผลักดันการส่งออกทั้งหมดของพวกเขาไปยังตลาดยุโรปในขณะที่กลายเป็นน้อยขึ้นอยู่กับGSP โครงการตามที่เปิดเผยโดยอัตราส่วนที่ลดลงของการนำเข้าพิเศษเพื่อการนำเข้าทั้งหมด มันเป็นยังสนใจที่จะทราบว่าส่วนใหญ่ของสิงคโปร์คู่แข่งการส่งออกที่สำคัญ ๆ เช่นมาเลเซียและไทยในตลาดสหภาพยุโรปอาจได้รับประโยชน์จากการยกเว้นGSP ของสิงคโปร์ในปี 1998 ที่ทั้งสองประเทศเพิ่มส่วนแบ่งการส่งออกของโรงแยกก๊าซของพวกเขาโดยการผ่านของสิงคโปร์ส่งออกพิเศษหลังจากการยกเว้น ด้วยการนำเข้าพิเศษประมาณ e4.2 พันล้านดอลลาร์ในปี2007 ประเทศไทยได้กลายเป็นผู้ได้รับประโยชน์ที่สำคัญที่สุดของ ASEANmembers ทั้งหมด ด้วยการส่งออกทั้งหมดของ e8 พันล้านดอลลาร์ในปี 2007 สิงคโปร์ได้ยังคงรักษาตำแหน่งเป็นส่วนใหญ่ส่งออกที่สำคัญของอาเซียนไปยังสหภาพยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

C . GSP พิเศษนำเข้าจากประเทศอาเซียนแต่ละ
หลังจากมองอาเซียนเป็น กลุ่ม เรา จะ พิจารณา แต่ละประเทศอาเซียน
บุคคล ซึ่งมีลักษณะที่โดดเด่น . รูปที่ 7 แสดงให้เห็นคุณค่าของ
GSP พิเศษนำเข้าจาก 10 ประเทศสมาชิกอาเซียนเข้าสหภาพยุโรปสำหรับปี 1997 และ
2007รูปที่ 8 แสดงทั้งหมดนำเข้าจากอาเซียนบุคคลผู้รับประโยชน์ใน EU
2540 และ 2550 เพื่อที่จะให้ความยุติธรรม ความสมดุลในความสำคัญ
และประสิทธิผลของสหภาพยุโรป GSP สำหรับผู้รับแต่ละประเทศ เรายัง
แสดงแบ่งปันสหรัฐฯนำเข้าพิเศษในการนำเข้าโดยรวมและค่าเฉลี่ยอัตราการใช้ GSP
แต่ละประเทศในรูปที่ 9ที่คำนวณจากอัตราการใช้บริการมากขึ้น โดยใช้ข้อมูลการค้าในการนำเข้า การตั้งค่าสิทธิ GSP



รูปที่ 8 แสดงให้เห็นว่าห้าสมาชิกเดิม ofaseantake เด่นตำแหน่ง
1997 witheuimports จำนวน e11 พันล้านสำหรับสิงคโปร์ e10.2 พันล้าน formalaysia
e8.3 พันล้าน , ไทยและอินโดนีเซีย และ e3.7 พันล้านดอลลาร์ในฟิลิปปินส์ตามลำดับ โดยการนำเข้า
( ผลรวมของทั้งห้าประเทศมีประสบการณ์อัตราการเจริญเติบโตเฉลี่ย
อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ ตั้งแต่ปี 1997 ( 50 เปอร์เซ็นต์ สำหรับประเทศไทย ร้อยละ 41
formalaysia 39 ร้อยละ 34 เปอร์เซ็นต์ สิงคโปร์ และ อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ) .
นอกจากนี้ ตำแหน่งของสหภาพยุโรปนำเข้าทั้งหมด ฟิลิปปินส์ถูกแทนที่ในปี 2007 โดย
เวียดนาม , การบัญชีสำหรับ E5 .6 พันล้าน และ e7.8 ล้านบาท ตามลำดับ ในเวลาเดียวกัน ,
1 สิทธิพิเศษการนำเข้า ( รูปที่ 7 ) ของทั้งสองประเทศ ( ไทยและฟิลิปปินส์ )
เพิ่มขึ้นเกือบ 18 และร้อยละ 8 ตามลำดับ ในทางตรงกันข้าม สามประเทศอาเซียน
( อินโดนีเซีย มาเลเซีย และสิงคโปร์ ) ที่ได้รับจาก การปฏิเสธ กับการล่มสลายของ
เกือบ 36 เปอร์เซ็นต์ อินโดนีเซีย และมาเลเซีย 9 เปอร์เซ็นต์ , ในขณะที่สิงคโปร์คือ
แยกออกจากโครงการ GSP ตั้งแต่ปี 1998


รูปที่ 9 แสดงให้เห็นว่า มาเลเซีย ไทย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ มีอัตราการใช้สูงค่อนข้าง
ในปี 2007 ถึง 56.6 59.7 และ , 60.6 ร้อยละ 55.3 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ดูจากตัวเลขข้างต้น สมาชิก 4 คน ได้ใช้ประโยชน์จากของสหภาพยุโรป GSP
ที่มีประสิทธิภาพส่งเสริมการส่งออกของพวกเขาเติบโตและพัฒนาเศรษฐกิจของตนเอง ดังนั้น
การพัฒนามากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา ประเทศเหล่านี้ havemanaged อย่างต่อเนื่องเพื่อผลักดัน
การส่งออกของตนออกสู่ตลาดยุโรป ในขณะที่เป็นน้อยขึ้นอยู่กับโครงการ GSP
, เปิดเผย โดยลดอัตราส่วนของการนําเข้าพวกเข้าทั้งหมด มันคือ
ยังน่าสนใจที่จะทราบว่าส่วนใหญ่ของสิงคโปร์ส่งออกคู่แข่งอย่างมาเลเซียและ
ไทยในตลาด EU จะได้ประโยชน์จาก GSP ยกเว้นสิงคโปร์ในปี 1998
เป็นสองประเทศนี้เพิ่มขึ้น GSP ส่งออกร่วมกันโดยยึดสิงคโปร์
พิเศษการส่งออกหลังจากการยกเว้น กับสิทธิพิเศษนำเข้าเกี่ยวกับ e4.2 พันล้าน
2550 ประเทศไทยได้กลายเป็นผลประโยชน์ที่สำคัญที่สุดของทั้งหมด aseanmembers .
รวมกับการส่งออกของ e8 พันล้านในปี 2007สิงคโปร์ ยังคงรักษาตำแหน่งเป็นส่วนมาก
ที่สำคัญอาเซียนส่งออกไปอียู