A protein-based material could be d

A protein-based material could be defined as a stable three-dimensional macromolecular network stabilized and strengthened by hydrogen bonds, hydrophobic interactions and disulphide bonds (Pommet et al., 2003). However, as proteins themselves do not have sufficient plasticity to be handled, a plasticiser is required. Plasticisers are molecules with low molecular weight and volatility, which modify the three-dimensional structure of proteins by reducing the intermolecular forces and increasing the polymer chains mobility (Gennadios, 2002). Moreover, a plasticiser may reduce the bioplastic glass transition temperature (Pouplin et al., 1999, Irissin-Mangata et al., 2001 and Matveev et al., 2000). Plasticizer incorporation into the protein matrix can be performed by following two different methods: (a) physico-chemical or “casting” method, using a chemical reactant to disrupt disulphide bonds (Gontard et al., 1993); and (b) thermoplastic processing, which consists of mixing proteins and plasticizer by a combination of heat and shear (Attenburrow et al., 1990; Hernandez-Izquierdo et al., 2008) and, depending on protein, of an additional stage involving further thermo-mechanical treatments (e.g. compression moulding) is required to achieve a suitable material (Song and Zheng, 2008 and Min et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถกำหนดวัสดุที่ใช้โปรตีนเป็นมั่นคงสามมิติ macromolecular เสถียร และแข็งแรงขึ้น โดยพันธบัตรไฮโดรเจน โต้ hydrophobic และพันธบัตร disulphide (Pommet et al., 2003) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากโปรตีนตัวเองไม่มี plasticity พอจะจัดการ plasticiser ที่จำเป็น Plasticisers เป็นโมเลกุลที่ มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำและผันผวน การปรับเปลี่ยนโครงสร้างสามมิติของโปรตีน โดยการลดกองกำลัง intermolecular และเพิ่มการเคลื่อนไหวการโซ่พอลิเมอร์ (Gennadios, 2002) นอกจากนี้ เป็น plasticiser อาจลดอุณหภูมิการเปลี่ยนแก้วพลาสติก (Pouplin et al., 1999, Irissin Mangata และ al., 2001 และ Matveev และ al., 2000) ได้ กระด้างไนลประสานลงในเมทริกซ์โปรตีนสามารถดำเนินการได้โดยสองวิธี: ดิออร์หรือวิธี "หล่อ" ใช้เป็นตัวทำปฏิกิริยาเคมีเพื่อรบกวน disulphide พันธบัตร (Gontard et al., 1993); (a) และ (b) เทอร์โมพลาสติก ซึ่งประกอบด้วยของผสมโปรตีนและกระด้างไนลโดยใช้ความร้อนและแรงเฉือน (Attenburrow และ al., 1990 Hernandez-Izquierdo et al., 2008) และ ขึ้นอยู่กับโปรตีน ของขั้นตอนเพิ่มเติมเกี่ยวข้องกับรักษาเทอร์โมเครื่องกลเพิ่มเติม (เช่นอัดพลาสติก) ต้องให้วัสดุเหมาะสม (เพลง และ เจิ้ง 2008 และนาที et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัสดุโปรตีนที่ใช้จะได้รับการกำหนดให้เป็นเครือข่ายที่มีเสถียรภาพ macromolecular สามมิติที่มีความเสถียรและความเข้มแข็งด้วยพันธะไฮโดรเจนปฏิสัมพันธ์น้ำและพันธบัตร disulphide (Pommet et al., 2003) แต่เป็นโปรตีนที่ตัวเองจะได้ไม่ต้องปั้นเพียงพอที่จะได้รับการจัดการที่จะต้อง plasticiser plasticisers เป็นโมเลกุลที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำและความผันผวนซึ่งปรับเปลี่ยนโครงสร้างสามมิติของโปรตีนโดยการลดแรงระหว่างโมเลกุลและเพิ่มความคล่องตัวพอลิเมอโซ่ (Gennadios, 2002) นอกจากนี้อาจจะลด plasticiser แก้วพลาสติกชีวภาพอุณหภูมิการเปลี่ยน (Pouplin et al., 1999 Irissin-Mangata et al., 2001 และ Matveev et al., 2000) การรวมตัวกันพลาสติลงไปในเมทริกซ์โปรตีนสามารถดำเนินการโดยต่อไปนี้สองวิธีที่แตกต่าง: (. Gontard et al, 1993) (ก) ทางเคมีกายภาพหรือ "หล่อ" วิธีการใช้สารเคมีสารตั้งต้นที่จะทำลายพันธบัตร disulphide; และ (ข) การประมวลผลเทอร์โมซึ่งประกอบด้วยโปรตีนผสมและพลาสติโดยการรวมกันของความร้อนและแรงเฉือน (ที่ Attenburrow, et al, 1990;. Hernandez-Izquierdo et al, 2008). และขึ้นอยู่กับโปรตีนของขั้นตอนเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับการต่อไป การรักษาความร้อนของเครื่องจักรกล (เช่นอัด) จะต้องบรรลุวัสดุที่เหมาะสม (เพลงและเจิ้งเหอปี 2008 และมิน et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัสดุที่ใช้โปรตีนที่สามารถถูกกำหนดเป็นมีเสถียรภาพมั่นคงและเข้มแข็ง โดยเครือข่ายสามมิติ macromolecular พันธะไฮโดรเจน ปฏิสัมพันธ์และ hydrophobic = พันธบัตร ( pommet et al . , 2003 ) อย่างไรก็ตาม เป็นโปรตีนที่ตัวเองไม่ได้มีพลาสติกที่เพียงพอที่จะจัดการ , plasticiser ที่จําเป็น พลาสติกไซเซอร์เป็นโมเลกุลที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำและมีความผันผวนซึ่งปรับเปลี่ยนโครงสร้างสามมิติของโปรตีนโดยการบังคับและการเพิ่มโซ่พอลิเมอร์์การเคลื่อนไหว gennadios , 2002 ) นอกจากนี้ plasticiser อาจลดพลาสติกชีวภาพอุณหภูมิสภาพแก้ว ( pouplin et al . , 1999 , irissin mangata et al . , 2001 และ matveev et al . , 2000 )พลาสติไซเซอร์เข้าไปในโปรตีนเมตริกซ์ที่สามารถดำเนินการได้โดยต่อไปนี้สองวิธีที่แตกต่างกัน : ( ) หรือ " หล่อ " และวิธีการใช้สารเคมีสารตั้งต้นที่จะทำลายพันธะไดซัลไฟด์ ( gontard et al . , 1993 ) ; และ ( B ) การประมวลผล Thermoplastic ซึ่งประกอบด้วยการผสมโปรตีนและพลาสติไซเซอร์ โดยการรวมกันของความร้อนและแรงเฉือน ( attenburrow et al . , 1990 ; Hernandez izquierdo et al . ,2008 ) และขึ้นอยู่กับโปรตีน ของขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับการรักษาเพิ่มเติมต่อไปต้นแบบเครื่องจักรกล เช่น การอัดขึ้นรูป ) ต้องการ เพื่อให้ได้วัสดุที่เหมาะสม ( เพลงและเจิ้ง , 2008 และมิน et al . , 2008 )