FOXGLOVEDigitalis lanata and D. pur

FOXGLOVE
Digitalis lanata and D. purpurea

Location
In the pharmaceutical garden next to the Basic Science Building.

Description
Foxglove is three to six feet high, with ovate to lance-shaped, soft-hairy, toothed, leaves up to one foot long in a basal rosette. The purple to white, spotted, thimble-shaped flowers are 1.25 inches long, in spikes. It can be identified in the summer (Foster 1990). D. lanata has long, narrow leaves and smaller, yellow-brown flowers. Foxgloves are commonly cultivated as ornamentals in North America.

History
Foxglove is indigenous to western and central Europe. In Ireland, the ancient Druids and the 13th-century Physicians of Myddvai in Wales were said to have used feverfew. The Dodoens, in 1544, used a potion of feverfew and wine as an expectorant, a remedy that poisoned many people. Foxglove was included in the London Pharmacopoeia in 1650. It was apparently introduced to New England by the mid-eighteenth century (Le Strange 1977).

Foxglove has been used to treat dropsy (an obsolete term for generalized edema, or swelling) since at least the 16th century (Griggs 1981). In 1785, William Withering, an English doctor who became interested in botany after falling in love with a woman who painted flowers, learned about an herbal treatment for dropsy from an unnamed “old woman from Shropshire”. Withering determined that the active compound in the mixture was foxglove and proceeded to experiment with it, first in turkeys, and later in humans, with good results (Griggs 1981). Digitalis glycosides remain a valuable therapeutic today.

Foxglove has also been used as a diuretic, and as a treatment for asthma, edema, or palpitations. Historically, ointments were made from the leaf as a remedy for indurations and tumors (Duke 2001).

Current Medicinal Uses
Foxglove is one of the few herbs used in pharmaceutical manufacture today; the digitalis glycosides commonly used to treat congestive heart failure or atrial fibrillation are difficult to synthesize, so are easier to derive directly from foxglove. Digitoxin can be obtained from either D. purpurea or D. lanata; digoxin is present only in the leaves of D. lanata, the species most commonly used in pharmaceutical manufacture(Fugh-Berman 2003).

Digitalis glycosides inhibit sodium-potassium ATPase, increasing intracellular sodium and stimulating sodium calcium exchange. The net effect is a positive inotropic effect (an increase in the force of systolic contractions) and a vagomimetic effect, which slows the heart rate (Fugh-Berman 2003).

Adverse Effects
Overdoses of digitalis alkaloids can cause vomiting, diarrhea, bradycardia, atrioventricular heart block, confusion, and visual disturbances (Fugh-Berman 2003). Foxglove has caused serious poisonings, and anti-digoxin Fab fragments are not particularly effective in treating foxglove poisoning. Most cases of toxicity have been caused by wild-food gatherers mistaking the plant for comfrey (Porter 1999, Colls 1999, Bain 1985).

An apparently accidentally adulterated mixture of herbs meant for “internal cleansing” (a code phrase for laxative effects) resulted in two cases of digoxin poisoning (Slifman 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

FOXGLOVEDigitalis lanata และ D. ชงโคสถานที่ตั้งสวนยาอยู่ติดกับอาคารวิทยาศาสตร์พื้นฐานคำอธิบายFoxglove เป็นสามถึงหกฟุตสูง ovate รูปแลนซ์ ขนนุ่ม toothed ใบไม้ถึงเท้าหนึ่งยาวใน rosette โรค สีม่วงกับดอกไม้สีขาว ด่าง thimble รูปได้ 1.25 นิ้วยาว ใน spikes มันสามารถระบุในฤดูร้อน (ปี 1990 ฟอสเตอร์) D. lanata ได้ยาว แคบใบไม้และดอกไม้ขนาดเล็ก สีเหลืองสีน้ำตาล Foxgloves มีปลูกกันทั่วไปเป็น ornamentals ในอเมริกาเหนือประวัติFoxglove เป็นชนพื้นเมืองยุโรปตะวันตก และกลาง ประเทศไอร์แลนด์ ดรูอิดส์โบราณและแพทย์ Myddvai ของศตวรรษที่ 13 ในเวลส์ได้กล่าวว่า การใช้ feverfew Dodoens, 1544 ใช้ potion feverfew และไวน์เป็นการ expectorant การแก้ที่หลายคนวางยา Foxglove ถูกรวมใน Pharmacopoeia ลอนดอนใน 1650 จะเห็นได้ชัดว่าถูกนำไปนิวอิงแลนด์ โดยราชกลางศตวรรษ (เลอแปลก 1977)ใช้ foxglove เพื่อรักษา dropsy (อันคำล้าสมัยได้แก่เมจแบบทั่วไป หรือบวม) ตั้งแต่ในศตวรรษ 16 (Griggs 1981) 2328, William Withering การแพทย์ภาษาอังกฤษที่กลายเป็นสนใจในพฤกษศาสตร์หลังจากตกหลุมรักกับผู้หญิงที่วาดดอกไม้ เรียนรู้เกี่ยวกับการรักษา dropsy จากชื่อ "แม่เฒ่าจากชร็อพเชอร์" สมุนไพร Withering ระบุว่า บริเวณใช้งานอยู่ในส่วนผสม foxglove และครอบครัวทดลองใช้ ในไก่งวงก่อน และ ใน มนุษย์ มีผลดี (Griggs 1981) Digitalis glycosides อยู่ ค่ะที่รักษาวันนี้Foxglove ยังถูกใช้เป็นยาขับปัสสาวะ และ เป็นการรักษา สำหรับโรคหอบหืด อาการบวมน้ำ palpitations ประวัติ ointments แปลงจากใบเป็นการแก้ indurations และเนื้องอก (ดุ๊ค 2001)ปัจจุบันการใช้ยาFoxglove เป็นหนึ่งในสมุนไพรบางที่ใช้ในการผลิตยาในปัจจุบัน glycosides digitalis ใช้เยียวยา congestive หัวใจล้มหรือหัวใจเต้นผิดจังหวะยากสังเคราะห์ เพื่อ เป็นการสืบทอดมาโดยตรงจาก foxglove Digitoxin ได้จากชงโค D. หรือ D. lanata digoxin อยู่ในใบของ D. lanata สายพันธุ์ที่มักใช้ในการผลิตยา (Fugh Berman 2003)Digitalis glycosides ยับยั้ง ATPase โซเดียมโพแทสเซียม โซเดียม intracellular เพิ่ม และกระตุ้นการแลกเปลี่ยนโซเดียมแคลเซียม ผลสุทธิคือ ผล inotropic บวก (การเพิ่มแรงหด systolic) และลักษณะพิเศษ vagomimetic ซึ่งช้าอัตราการเต้นหัวใจ (Fugh Berman 2003)ผลข้างเคียงOverdoses ของ digitalis alkaloids สามารถทำให้เกิดการอาเจียน ท้องเสีย bradycardia บล็อกห้อง atrioventricular สับสน และรบกวนภาพ (Fugh Berman 2003) Foxglove เกิดร้ายแรง poisonings และบางส่วนของ Fab digoxin ป้องกันไม่มีประสิทธิภาพสูงในการรักษาพิษของ foxglove ส่วนใหญ่ของความเป็นพิษเกิดจากการอาหารป่า gatherers mistaking พืชสำหรับ comfrey (กระเป๋า 1999, Colls 1999, 1985 เบน)ส่วนผสมเห็นได้ชัดว่าตั้งใจ adulterated สมุนไพรสำหรับ "ภายในทำความสะอาด" (วลีรหัสสำหรับลักษณะพิเศษ laxative) ส่งผลให้ใน 2 กรณีของ digoxin ที่เป็นพิษ (Slifman 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

FOXGLOVE
lanata Digitalis purpurea และ D ที่อยู่ในสวนยาติดกับอาคารวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน. คำอธิบายFoxglove เป็น 3-6 ฟุตสูงด้วยรูปไข่เพื่อแลนซ์รูปนุ่มขนฟันออกได้ถึงหนึ่งฟุตยาวในฐาน ลายรูปดอกกุหลาบ สีม่วงเป็นสีขาวด่าง, ดอกไม้ปลอกรูปเป็น 1.25 นิ้วยาวในแหลม มันสามารถระบุได้ในช่วงฤดูร้อน (ฟอสเตอร์ 1990) D. lanata มีความยาวใบแคบและมีขนาดเล็ก, ดอกไม้สีเหลืองน้ำตาล Foxgloves ที่ปลูกกันทั่วไปว่าเป็นไม้ประดับในอเมริกาเหนือ. ประวัติFoxglove เป็นชนพื้นเมืองไปยังยุโรปตะวันตกและภาคกลาง ในไอร์แลนด์ดรูอิดโบราณและศตวรรษที่ 13 แพทย์ของ Myddvai ในเวลส์ก็บอกว่าจะมีการใช้ feverfew Dodoens ใน 1544 ใช้ยาของ feverfew และไวน์เป็นเสมหะวิธีการรักษาที่วางยาพิษหลาย ๆ คน Foxglove ถูกรวมอยู่ในตำรับกรุงลอนดอนใน 1650. มันถูกนำเห็นได้ชัดว่านิวอิงแลนด์โดยช่วงกลางศตวรรษที่สิบแปด (Le แปลก 1977). Foxglove ถูกนำมาใช้ในการรักษาโรคท้องมาน (ระยะล้าสมัยสำหรับอาการบวมน้ำทั่วไปหรือบวม) เพราะอย่างน้อย ศตวรรษที่ 16 (Griggs 1981) ใน 1785, วิลเลียมเหี่ยวเฉา, แพทย์อังกฤษที่กลายเป็นที่สนใจในพฤกษศาสตร์หลังจากที่ตกอยู่ในความรักกับผู้หญิงคนหนึ่งที่วาดดอกไม้, เรียนรู้เกี่ยวกับการรักษาสมุนไพรสำหรับท้องมานจากชื่อ "หญิงชราจากร็อพเชียร์" กวาดเรียบกำหนดว่าสารที่ใช้งานในส่วนผสมเป็น Foxglove และดำเนินการทดลองกับมันเป็นครั้งแรกในไก่งวงและต่อมาในมนุษย์ที่มีผลดี (Griggs 1981) ไกลโคไซด์ดิจิยังคงอยู่ในการรักษาที่มีค่าในวันนี้. Foxglove ยังถูกใช้เป็นยาขับปัสสาวะและเป็นยาสำหรับโรคหอบหืดอาการบวมน้ำหรือใจสั่น อดีตขี้ผึ้งที่ทำจากใบเป็นยาสำหรับ indurations และเนื้องอก (ดยุค 2001). ยาปัจจุบันใช้Foxglove เป็นหนึ่งในไม่กี่สมุนไพรที่ใช้ในการผลิตยาวันนี้; glycosides digitalis ที่ใช้กันทั่วไปในการรักษาโรคหัวใจล้มเหลวหรือภาวะหัวใจเต้นเป็นเรื่องยากที่จะสังเคราะห์เพื่อให้ง่ายต่อการได้รับโดยตรงจาก Foxglove ดิจิท็อกซินสามารถได้รับจากทั้ง D. ชงโคหรือ D lanata; ดิจอกซินที่มีอยู่เฉพาะในใบของ D. lanata ชนิดที่ใช้มากที่สุดในการผลิตยา (Fugh-Berman 2003). glycosides ดิจิยับยั้ง ATPase โซเดียมโพแทสเซียมโซเดียมเพิ่มขึ้นภายในเซลล์และกระตุ้นโซเดียมแคลเซียมแลกเปลี่ยน ผลกระทบสุทธิเป็นผลบวก inotropic (เพิ่มขึ้นอยู่ในบังคับของการหด systolic) และผลกระทบ vagomimetic ซึ่งช้าอัตราการเต้นหัวใจ (Fugh-Berman 2003). ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของอัลคาลอย overdoses digitalis อาจทำให้เกิดอาเจียนท้องเสียเต้นช้า atrioventricular บล็อกหัวใจสับสนและรบกวนการมองเห็น (Fugh-Berman 2003) Foxglove ได้ก่อให้เกิดการเป็นพิษร้ายแรงและเศษ Fab ต่อต้านดิจอกซินไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพในการรักษาพิษ Foxglove ส่วนกรณีของความเป็นพิษมีสาเหตุมาจากส่าป่าอาหารผิดพืชสำหรับ COMFREY (พอร์เตอร์ 1999, Colls 1999, เบน 1985). ส่วนผสมชัดตั้งใจปลอมปนของสมุนไพรที่มีความหมายสำหรับ "การทำความสะอาดภายใน" (วลีรหัสสำหรับผลยาระบาย) ส่งผลให้ ในทั้งสองกรณีของการเป็นพิษดิจอกซิน (Slifman 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอกซ์โกลฟ
คลองชองกเยชอน lanata และ purpurea


ในสถานที่สวนยา ข้างอาคารวิทยาศาสตร์พื้นฐาน รายละเอียด

ฟอกซ์โกลฟเป็นสามถึงหกฟุตสูงกับรูปไข่กับแลนซ์ตัวนุ่มขนหยัก ใบถึงหนึ่งฟุตยาวใน Rosette แรกเริ่ม . สีม่วงขาว ด่าง ปลอกมือรูปดอกไม้เป็น 1.25 นิ้วยาว ในแหลม มันสามารถระบุได้ในฤดูร้อน ( อุปถัมภ์ 1990 )D . lanata ได้นาน ใบแคบและเล็ก สีเหลืองดอกไม้ foxgloves มักปลูกเป็นไม้ดอกในทวีปอเมริกาเหนือ .

ประวัติศาสตร์
ฟอกซ์โกลฟเป็นคนพื้นเมืองตะวันตกและยุโรปกลาง ในไอร์แลนด์ และดรูอิดโบราณศตวรรษที่แพทย์ของ myddvai ในเวลส์ยังกล่าวว่ามีการใช้ฟีเวอร์ฟิว . การ dodoens ในการผลิต ใช้ยาของฟีเวอร์ฟิวและไวน์เป็นเสมหะ ,การแก้ไขพิษหลาย ๆ คน ฟอกซ์โกลฟรวมอยู่ในเภสัชตำรับลอนดอนใน 1 , 650 มันเห็นได้ชัดว่ารู้จักกับอังกฤษโดยศตวรรษที่ 18 กลาง ( เลอแปลก 1977 ) .

ฟอกซ์โกลฟได้ถูกใช้ในการรักษาอาการบวมน้ำ ( คำล้าสมัยแบบบวม หรือบวม ) อย่างน้อยตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ( กริกส์ 1981 ) ใน ของ วิลเลี่ยม ร่วงโรยแพทย์ภาษาอังกฤษที่กลายเป็นที่สนใจในพฤกษศาสตร์หลังจากตกหลุมรักกับผู้หญิงที่วาดดอกไม้ เรียนรู้เกี่ยวกับการรักษาสมุนไพรสำหรับท้องมานจากหญิงชราชื่อ " จากมูลนิธิ " ต้นส้มโอระบุว่าสารประกอบที่ใช้งานอยู่ในส่วนผสม ฟอกซ์โกลฟและเริ่มทดลองกับมันเป็นครั้งแรกในตุรกี และต่อมาในมนุษย์กับผลที่ดี ( กริกส์ 1981 )อลเวงยังคงมีคุณค่าในวันนี้

ฟอกซ์โกลฟยังถูกใช้เป็นยาขับปัสสาวะและการรักษาสำหรับโรคหอบหืด , บวม , หรือใจสั่น . ในอดีต ขี้ผึ้ง ทำมาจากใบเป็นยาสำหรับ indurations และเนื้องอก ( ดยุค 2001 )

ปัจจุบันการใช้ยา
ฟอกซ์โกลฟ เป็นหนึ่งในไม่กี่ สมุนไพรที่ใช้ในทางเภสัชกรรมผลิตวันนี้ที่อลเวงนิยมใช้รักษา congestive หัวใจล้มเหลว หรือกระตุก ยากที่จะสังเคราะห์ ดังนั้นจะง่ายต่อการสืบทอดโดยตรงจากฟอกซ์โกลฟ . ศิลปะเคลติกได้เหมือนกัน . purpurea หรือ D lanata ; ยามีอยู่เฉพาะในใบของ D . lanata ชนิด ที่นิยมใช้ในการผลิตยา ( fugh Berman 2003 ) .

อลเวงยับยั้งโซเดียมโพแทสเซียม ATPase เพิ่มขึ้นและกระตุ้นเซลล์ โซเดียมโซเดียม แคลเซียม ตรา ผลสุทธิเป็นบวกเภสัชวิทยาโดยการลดการทำงานผล ( การเพิ่มแรงของการหดตัว ) และ vagomimetic ผลที่ช้าลงอัตราการเต้นของหัวใจ ( fugh Berman 2003 ) .

ผลข้างเคียง
overdoses ของคอมพิวเตอร์พกพาอยด์สามารถทำให้อาเจียน ท้องเดิน หัวใจเต้นช้าผิดปกติหัวใจห้องบนล่าง หัวใจ ป้องกันความสับสน และรบกวนการมองเห็น ( fugh Berman 2003 ) ฟอกซ์โกลฟเกิดจากยาพิษร้ายแรง และต่อต้านยา fab ไม่ได้มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการรักษาชิ้นส่วน ฟอกซ์โกลฟเป็นพิษ กรณีส่วนใหญ่ของพิษเกิดจากอาหารพืชป่า gatherers เข้าใจผิด comfrey ( พอตเตอร์ 1999 colls 1999

เบน 1985 )เห็นได้ชัดว่าตั้งใจปลอมปนเป็นส่วนผสมของสมุนไพรหมายถึง " ทำความสะอาดภายใน " ( วลีรหัสสำหรับยาระบายผล ) จะทำให้สองกรณีของยาพิษ ( slifman 1998 )