On 8 August 1967, five leaders - th

On 8 August 1967, five leaders - the Foreign Ministers of Indonesia, Malaysia, the Philippines, Singapore and Thailand - sat down together in the main hall of the Department of Foreign Affairs building in Bangkok, Thailand and signed a document. By virtue of that document, the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) was born. The five Foreign Ministers who signed it - Adam Malik of Indonesia, Narciso R. Ramos of the Philippines, Tun Abdul Razak of Malaysia, S. Rajaratnam of Singapore, and Thanat Khoman of Thailand - would subsequently be hailed as the Founding Fathers of probably the most successful inter-governmental organization in the developing world today. And the document that they signed would be known as the ASEAN Declaration.

It was a short, simply-worded document containing just five articles. It declared the establishment of an Association for Regional Cooperation among the Countries of Southeast Asia to be known as the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) and spelled out the aims and purposes of that Association. These aims and purposes were about cooperation in the economic, social, cultural, technical, educational and other fields, and in the promotion of regional peace and stability through abiding respect for justice and the rule of law and adherence to the principles of the United Nations Charter. It stipulated that the Association would be open for participation by all States in the Southeast Asian region subscribing to its aims, principles and purposes. It proclaimed ASEAN as representing "the collective will of the nations of Southeast Asia to bind themselves together in friendship and cooperation and, through joint efforts and sacrifices, secure for their peoples and for posterity the blessings of peace, freedom and prosperity.

It was a short, simply-worded document containing just five articles. It declared the establishment of an Association for Regional Cooperation among the Countries of Southeast Asia to be known as the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) and spelled out the aims and purposes of that Association. These aims and purposes were about cooperation in the economic, social, cultural, technical, educational and other fields, and in the promotion of regional peace and stability through abiding respect for justice and the rule of law and adherence to the principles of the United Nations Charter. It stipulated that the Association would be open for participation by all States in the Southeast Asian region subscribing to its aims, principles and purposes. It proclaimed ASEAN as representing "the collective will of the nations of Southeast Asia to bind themselves together in friendship and cooperation and, through joint efforts and sacrifices, secure for their peoples and for posterity the blessings of peace, freedom and prosperity.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

เมื่อ 8 สิงหาคม 1967 ห้าผู้นำ - รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของอินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์สิงคโปร์และไทย - นั่งลงร่วมกันในห้องโถงใหญ่ของภาควิชาการต่างประเทศอาคารในกรุงเทพมหานครและลงนามในเอกสาร โดยอาศัยอำนาจตามเอกสารที่สมาคมประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ASEAN) เกิดห้ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศที่ลงนามในมัน - อดัมมาลิกจากอินโดนีเซีย Narciso r รามอสของฟิลิปปินส์, Tun Abdul Razak มาเลเซีย s Rajaratnam ของสิงคโปร์และถนัด khoman แห่งประเทศไทย - ต่อมาจะได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาผู้ก่อตั้งของอาจองค์กรระหว่างรัฐบาลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประเทศกำลังพัฒนาทั่วโลกในวันนี้และเอกสารที่พวกเขาได้ลงนามในจะเป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นคำประกาศอาเซียน.

มันเป็นระยะสั้นเอกสารเรียบง่าย worded มีแค่ห้าบทความ มันประกาศจัดตั้งสมาคมที่ให้ความร่วมมือในระดับภูมิภาคระหว่างประเทศของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นที่รู้จักในสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ASEAN) และสะกดออกมามีจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของสมาคมที่มีจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์เหล่านี้เป็นเกี่ยวกับความร่วมมือในเขตวัฒนธรรมทางด้านเทคนิคการศึกษาและอื่น ๆ ทางเศรษฐกิจสังคมและในการส่งเสริมสันติภาพและเสถียรภาพในภูมิภาคผ่านความเคารพปฏิบัติตามเพื่อความยุติธรรมและกฎของกฎหมายและยึดมั่นในหลักการของสหประชาชาติ กฎบัตรมันระบุว่าสมาคมจะเปิดให้บริการสำหรับการมีส่วนร่วมโดยทุกรัฐในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สมัครรับจุดมุ่งหมายหลักการและวัตถุประสงค์ มันประกาศว่าเป็นตัวแทนอาเซียน "จะรวมของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะผูกตัวเองเข้าด้วยกันในมิตรภาพและความร่วมมือและผ่านความพยายามร่วมกันและการเสียสละ,การรักษาความปลอดภัยสำหรับประชาชนของพวกเขาและสำหรับลูกหลานพรของสันติภาพเสรีภาพและความเจริญรุ่งเรือง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ในวันที่ 8 1967 สิงหาคม ผู้นำห้า -รัฐมนตรีต่างประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย - นั่งลงด้วยกันในห้องโถงหลักของศุลกากรอาคารในกรุงเทพมหานคร ประเทศไทย และลงนามเอกสาร อาศัยเอกสารนั้น ครั้งแรกสมาคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศ (อาเซียน) คำห้ารัฐมนตรีต่างประเทศที่เซ็นชื่อ - Adam Malik อินโดนีเซีย Narciso R. ทุกของฟิลิปปินส์ ตุนอับดุลทูนมาเลเซีย Rajaratnam s ได้สิงคโปร์ และ Thanat Khoman ไทย - จะมาถูกยกย่องเป็นบรรพบุรุษสถาปนาคงประสบ inter-governmental องค์กรในประเทศกำลังพัฒนาวันนี้ และเอกสารที่จะลงนามที่จะเรียกว่าปฏิญญาอาเซียน

มันเป็นเอกสารสั้น ๆ อธิบายก็ประกอบด้วยบทความเพียงห้า ประกาศการจัดตั้งสมาคมความร่วมมือระดับภูมิภาคระหว่างประเทศของเอเชียจะรู้จักเป็นสมาคมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศ (อาเซียน) และจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ของสมาคมที่สะกด จุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์เหล่านี้ที่เกี่ยวกับความร่วมมือ ในทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม เทคนิค ศึกษาและฟิลด์อื่น ๆ และส่งเสริมสันติภาพในภูมิภาคและความมั่นคงผ่านการปฏิบัติเคารพในความยุติธรรมและกฎของกฎหมายและติดกับหลักการของกฎบัตรสหประชาชาติ มันกำหนดว่า สมาคมจะเปิดสำหรับการเข้าร่วมโดยรัฐทั้งหมดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สมัครใช้งานของจุดมุ่งหมาย หลักการ และวัตถุประสงค์ มันประกาศอาเซียนเป็น "รวมมาของประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ผูกเอง ในมิตรภาพและความร่วมมือกัน และ ผ่านความพยายามร่วมกันและการบูชายัญ การแสดง ปลอดภัย สำหรับคนของพวกเขา และไว้พรสันติภาพ อิสระ และความเจริญรุ่งเรือง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

เมื่อวันที่ 8 สิงหาคมปี 1967 ประเทศสิงคโปร์และประเทศไทยผู้นำ 5 - ต่างประเทศที่คณะรัฐมนตรีของประเทศอินโดนีเซียมาเลเซียฟิลิปปินส์ - นั่งลงด้วยกันในห้องโถงหลักของอาคารของกรมต่างประเทศที่อยู่ในกรุงเทพฯและประเทศไทยได้ลงนามเอกสาร โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติของเอกสารที่เชื่อมโยงของประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้(อาเซียน)ได้เกิดที่ห้าต่างประเทศคณะรัฐมนตรีที่ได้ลงนามในเอกสารดังกล่าว - อาดัมวิวัฒนาการของอินโดนีเซีย, narciso . R . ramos ของประเทศฟิลิปปินส์, Tun Abdul razak ของประเทศมาเลเซีย, S . rajaratnam ของสิงคโปร์และถนัด khoman ของประเทศไทย - ภายหลัง จะเป็นวีรบุรุษที่เป็นที่บิดาผู้ก่อตั้งของอาจจะเป็นประสบความสำเร็จมากที่สุดระหว่างองค์กรของรัฐในการพัฒนาระดับโลกในวันนี้.และเอกสารที่จะเซ็นชื่อรับรองจะเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อปฏิญญาอาเซียน.

มันเป็นเพียงเอกสาร - ทว่าในระยะทางสั้นๆเพื่อไปที่มีระยะทางเพียงห้าข้อ มันได้ประกาศจัดตั้งเป็นการจัดตั้งสมาคมเพื่อความร่วมมือระหว่างประเทศใน ภูมิภาค ของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีต่อเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อของสมาคมประชาชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้(อาเซียน)และสะกดผิดหรือถูกออกจากสมาคมมีความมุ่งมั่นและการใช้งานของว่าที่มีความมุ่งมั่นและการใช้งานเหล่านี้เป็นความร่วมมือในฟิลด์ด้านการศึกษาและอื่นๆทางด้านเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรมทางด้านเทคนิคและในการส่งเสริมการขายที่มีความมั่นคงและความสงบเรียบร้อยในพื้นที่โดยผ่านความเคารพปฏิบัติเพื่อความยุติธรรมและกฎข้อที่ได้จากการ ภาค ยานุวัติและกฎหมายว่าด้วยการปฏิบัติตามหลักการของกฎบัตรสหประชาชาติจะกำหนดว่าทางสมาคมจะได้เปิดให้บริการสำหรับการมีส่วนร่วมของรัฐทั้งหมดใน ภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สมัครสมาชิกเพื่อวัตถุประสงค์และหลักการตั้งเป้าของมัน มันก็ประกาศอาเซียนในฐานะที่เป็นตัวแทน"จะร่วมกันของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อมัดรวมกันในความร่วมมือระหว่างกันและความเป็นมิตรและผ่านเครื่องบูชาและความพยายามร่วมกันมีระบบความ ปลอดภัย สำหรับผู้คนของพวกเขาและสำหรับชั่วลูกชั่วหลานพรที่มีความเจริญและมีอิสระในความสงบ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.